Elke keer dat je iets leert, ga je de wereld op een andere manier beleven. Vorige week liep ik bijvoorbeeld met Tamara en onze zoon Bodhin door het bos. Ik plukte een brandnetel, omdat ik een touwtje nodig had, en dat vond Bodhin wel interessant. Vol overgave pakte hij zelf een brandnetel vast, en de tranen volgden meteen. Ontroostbaar zetten we onze weg voort: Bodhin bang voor brandnetels, en papa en mama die probeerden uit te leggen dat brandnetels niet gevaarlijk zijn en dat je er gewoon langs kunt lopen zonder dat ze je aanvliegen. Waarom vertel ik dit? Omdat leren niet alleen betekent dat je één ding méér weet. Het gaat altijd om de hele ervaring. Tijdens leermomenten sla je onbewust de “gegevens” van je lichaam op, gekoppeld aan die ervaring. Je lichaam wil namelijk zo veel mogelijk voorspellen van wat er kan gebeuren. Daardoor kan het reageren op iets dat nog niet plaatsvindt, om je te beschermen. Wanneer je lichaam iets niet kan voorspellen, ontstaat er een nieuw leermoment. De volgende keer dat Bodhin dus weer in het bos loopt, enthousiast is en mij iets ziet plukken zal hij waarschijnlijk spanning in zijn lichaam krijgen, weerstand voelen en stresshormonen aanmaken wat ervoor zorgt dat hij de brandnetel niet zomaar weer plukt. Het zal lastig zijn hem te leren dat je een brandnetel óók veilig kunt plukken, want eenmaal opgeslagen gegevens zijn moeilijk te veranderen, zeker wanneer pijn in het spel is. Je lichaam vergeet deze “gegevens” niet; ze blijven aanwezig totdat een nieuwe ervaring de overhand krijgt. Je hoofd kan de gebeurtenis wél vergeten. Er kan dus een moment komen dat Bodhin niet meer begrijpt waarom hij plotseling spanning voelt in het bos, terwijl hij iets wil plukken. Stel je eens voor hoeveel van dit soort leermomenten je, vooral als kind, hebt gehad. Het leefklimaat waarin je opgroeide vormt de basis van hoe je nu de wereld observeert en beleeft. Wat voor een ander een fijne ervaring of emotie kan zijn, kan voor jou juist niet fijn zijn. Dit is afhankelijk van hoe jij die ervaring of emotie geleerd hebt en hoe daarop gereageerd werd. Al die “gegevens” beïnvloeden onbewust wat je voorspelt, of anders gezegd: hoe je de wereld ervaart. Het is aan ons om die ervaringen op te ruimen en ongewenste patronen te doorbreken. Met Qigong kun je ontdekken welk gevoel in je lichaam je tegenhoudt om vrij en spontaan te zijn: het gevoel dat maakt dat je niet enthousiast een plantje plukt in het bos, niet durft te dansen op straat of je verhaal niet durft te delen in een groep. In Qigong gaan we diep het lichaam in, terug naar de bron die voorafgaat aan de voorspelling, en van daaruit brengen we balans. Wanneer je de volgende keer vastzit in een ongewenst patroon van emoties of gevoelens, probeer dan eens Qigong te doen. Zo vind je balans en doorbreek je de spiraal. Je creëert een nieuwe, positieve ervaring die past bij je huidige “gegevens” en je verandert daarmee stap voor stap oude patronen. Dan zul je bijvoorbeeld, wanneer je je minder voelt, eerder verlangen naar Qigong in plaats van naar tv, snacken of roddelen. Elke keer dat je eerder herkent wat er gebeurt, kom je dichter bij het helen van die oude reacties.